ΟΚΡΗΣ (ΙΔΙΑ)
1 Διάλε τσ' αποθαμένους σας, φχιούσας! γιβεντισμένοι!
φράγγοι, πλειά Τούρκοι από κεινούς, πού ρθετ' αρματωμένοι!
2 Πού ρθετ' απόλαις τση γωνιαίς τση γης παδά στη Κρήτη,
να μας εδείξετε και μας, τάξε το μελανίτη...!
3 Τσ' αρμάδες σας, τση μπόμπαις σας, κι όλαις τση προκοπαίς σας, να ιδούμε και τα μούτρα σας, τσ' επίλοιπαις μπομπαίς σας.
4 Να ιδούμε και το μπόϊσας, και τη νευγένειά σας,
να ιδούμε τση φοβερισμούς, να ιδούμε τη ναντριά σας...
5 Τη χρισθιανότη τση Φραγγιάς, και τη φιλανθρωπιά σας,
τάξε πως δεν κατέχομεν εμείς την πονηριά σας...
6 Εμείς κατέχομε καλιά, από σας ήντα γυρέτε,
μα θα μισέψετ' από πά, αν θέτε κι αν δε θέτε...
7 Εμάς δε μας ξιππάζουνε, αυταίς η φαντασίαις,
μούδε βρονταίς των κανονιών, μούδε φωτοχυσίαις...!
2
8 Μοσκόβοι, Γάλλοι, κι Ιταλοί, Εγγλέζοι κι Αλαμάνοι!
τση μπάλαις δεν τση πέμπουνε, στσ' άντραις πο το λιμάνι!
9 Μπάλαις που βγαίν' από σταυρό, και το σταυρό χτυπούνε,
με μπαμπεσά τση καλογρηαίς, και τσ' εκκλησιαίς χαλούνε.
10 Εμείς δεν τση στιμάρομε. Σαν ήστε παλληκάρια...
Εβγάτε να σας κάμωμε, ραέτι από κουράδια...
11 Τ' απομεινάρια των Τουρκών άψητα και ψημένα...
να ιδήτε σ' ήντα μπερεστέ, μας έχενε φερμένα...!
12 Ερχούστε να μοιράσωμε, μπέτι με μπέτι μπάλαις,
κι όχι να μας τση πέμπετε, πο το γιαλό με κιάλαις...!
13 Εβγάτε από τση τρύπαις σας, το μπόι σας να ιδούμε,
π' ακόμη δεν σας είδαμε, μόνο σας εγροικούμε...!
14 Εμείς παδά θαρρούσαμε, μπαμπέσιδες τσι Τούρκους,
σεις είστε πλιά μπαμπέσιδες, και πλι' άτιμοι πο τούτους!
15 Εμείς παδά θαρρούσαμε, στην άζουδη την Κρήτη,
πως μόνο Τούρκοι προσκυνούν το Μουχαμέτ Προφήτη...
16 Μα κείνοι όλοι οι Χριστιανοί, οι Φράγγ' οι Κορωνάτοι,
πιστεύουνε, και προσκυνούν στσι Πόλις το Παλάτι...!
17 Και Χρισθιανούς σκοτώνουνε, με λύσσα, με ινάτι,
να τός εδώση οΧαμίτ, ένα συχωροχάρτι...
3
18 Ηντα μωρέ! θωρεί κιανείς, σε τούτο το ιγιάμι!
σαρίκι κάθε βασιλιάς, βάνει Σεϊχουσλάμι...!
19 Στουπίρει ο νους του κιανενούς, να το θωρή τσα πράμμα!
και μούδε λόγια για να πη, μπορή, μούδε και γράμμα
20 Να γράψη πως τρελάθηκε ο κόσμος πέρα-πέρα,
γή ο Θεός πως άλλαξε κι έγιν' η νύχτα μέρα...!
21 Γή πώς γυρίσαν οι καιροί, κι ο κόσμος άνω-κάτω,
κι όλος πο την ξανάστροφη έγινε Καλιφάτο...!
22 Αυτά φαίνουνται ψώμματα, μα είναι σαν αλήθεια,
μούδε μπορεί να πή κιανείς, πως είναι παραμύθια...!
23 Αν όλ' οι ανθρώποι δεν χαθούν, κι αν δεν ποθάνη η πλάσι,
άλλη γενιά, για τουτανά, θα κλάψη, θα γελάση...!
4
24 Λένε πως είναι Δύναμες, και ό,τι θέλου κάνου,
και σα Θεός παιδεύγουνε, εκείνους π' αμαρτάνου.
25 Αλλά εμείς οι Κρητικοί, ένας Θεός θαρρούμε,
πως είναι μα δε φαίνεται, και κείνο προσκυνούμε...!
26 Εκείνηνα τη Δύναμι, φοβούμεστανε μόνο,
και κεινηνά φωνιάζομε, στο νεδικό μας πόνο!
27 Εσάς, μωρέ, Τουρκόφραγγοι, μούδε κατέχομέ σας!
μούδε σας ετρομάζομε μ' όλαις τση κανονιαίς σας!
28 Κι άϊντε στο γέρω Διάολο να μας ξεφορτωθήτε!
κι αν δε φοβάστε το Θεό, τσ' ανθρώπους σκιάς ντραπήτε!
29 Και ό,τι σας επερίσεψε πο πά στερέψετέ το,
για τσ' απατούς σας, όπου γιά. Καλά κατέχετέ το...!
30 Οσα κακά μας έχετε πο πάλαι καμωμένα,
όλα θα τα πλερώσετε μια μέρα μαζωμένα...
31 Και όλα αυτά που φέρετε, παδά και μας κτυπάτε,
θα σπάσουν στη καυκάλα σας Τουρκόφραγγοι, γροικάτε;
32Ο γείς τον άλλο σας θαρρώ, θα φάτε λυσσασμένοι,
ρεζίλιδες, μουρτάτιδες, φχιού σας γιβεντισμένοι!!!
33 Βάσανα, αίμα, στεναγμοί, κλάψαις των γυναικώ μας,
κατάραις κι' αναθέματα μάς και των κοπελιώ μας.
34 Από τη γη στον ουρανό, εκάμανε κολώναις,
και γράφουνε ανάθεμα! τση Φράγγικαις κορώναις!
35 Και μπρος στο θρόνο του Θεού, κάνου διαμαρτυρία,
να τσι πλερώση ο Θεός γι' αυτή την ανομία...!
36 Να ρίξη από τον Ουρανό, μπόμπαις μ' αστροπελέκι,
να κάψη πάσα έναν τος, στο τόπο κειά που στέκει!
37 Να κάψη τσή φαμέλιαις τους, κι όλο το σισιλέ τος!
κορώνα να μη μείνη πλειό, Θέ μου! Αν ήσαι ντρέτος!
38 Βγάλε τσι Θέ μου από τση γης, το χνώ αυτούς τσι σκύλους
για να γλυτώση ο ντουνιάς, κι η Κρήτη από κείνους!!!
39 Κορώναις πλειό και βασιλείς, και θρόνοι, και παλάθια,
μιλιούνια Θέ μου! να γενού παρτσάδες και κομμάθια!!!
40 Ως είναι η καρδούλα μας καϋμένη, φλογισμένη,
ετσά να ναι το σόϊ τος, ως π' ένας ν' απομένη.
41 Κατάραις κι αναθέματα, από χιλιάδες μπούκαις!
να τσ' ακλουθούν σ' τσή στράταις τος, και σ' τσ' άλλαις
και σε τούταις!
42 Ανάθεμα αιώνιο σ' αυτούς τσι τραϊτόρους,
τσι λεγομένους Χρισθιανούς, τσ' Αγάδες μαλατόρους!!!
43 Ανάθεμα αιώνιο, σε όλους πέρα-πέρα,
χαΐρι να μην κάμουνε, να μη ΄δουν καλή μέρα!!!
Ο ΠΟΝΟΣ ΟΙ ΚΕΡΑΥΝΟΙ
ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΡΑ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ
1
1 Παλλακή του Σουλτάνου, Ευρώπη αχρεία!
αιμοβόρε, κακούργε, μητροκτόνε αγρία!!
2 Λυσσασμένη κοκότα, του Σουλτάνου χαρέμι!
π' ότι θέλει του κάνεις, για να φας λιγ'... ατζέμι!
3 Του γελάς του χορεύεις, τους εχθρούς του σκοτώνεις!
τα πασούμια του ακόμη του λουστράρεις μπαλώνεις!...
2
4 Τώρα δεν μένει άλλο τι σ' εσέ παρά σουνέτι...
σαλβάρωμα, σαρίκωμα, και όνομα Μεχμέτη...!
5 Να προσκυνάς εις το Τζαμί, τη Γαϊδουροκοκκάλα,
τι τον εθέλεις τον Χριστό ταίς Εκκλησιαίς και τ' άλλα...;
6 Τι την εθέλεις τη Γραφή, και δεν πέρνεις Κοράνι;
νάχης Τζαμινά για Εκκλησιαίς, και για justice Ντιβάνι;
7Να προσκυνάς τον Μουχαμέτ, και τον Σάν-νζάκ-Σερίφι...
και τα καπούλια τουΧαμίτ τ' αλάθητου Καλίφη;
8 Αυτός θενά σας έγραψεν, αφεύκτως στα Δευτέρια...
και για τάς εκδουλεύσεις σας, και για τα χασομέρια...
9 Και για τρελλούς, σας έγραψε, να γίνετε Εβλιγιάδες...
να προσκυνούν στους τάφους σας Χανούμισσαις Αγάδες!
3
10 Ευρώπη Κρίμα σ' τόνομα, για τούτον τον αιώνα!
ας σ' ονομάσω κάλλιον, Μαινάδα Αμαζόνα!!!
11 Τι σου καμαν οι Κρητικοί; και τί θέλεις στην Κρήτη;
η Κρήτη δεν τάχη με Σέ! Μά ναι κανείς να φρίττη!!
12 ΗΚρήτη είναι μάννα σου, κι αν θέλης και δασκάλα,
κι' αντί να συμπαθής σ' αυτήν την κυνηγάς με μπάλα!
13 Ημάρτησε γιατί ζητεί, κι αυτή ελευθερία!
γιατί ζητεί ν' απαλλαχθή, απ' τ' άγρια θηρία;!
14 Εις ά την υπεδούλωσα, εσύ ή πλιό αγρία;
για να κυττάς να τέρπεσαι, ως εν ταυρομαχία;!!
4
15 Απ' τα πέρατα του κόσμου, ήλθαν έξη Ταρταρίνοι,
με καράβια, και κανόνια εις της Κρήτης το καμίνι!
16 Ο,τι νούς ανθρώπου εύρε, κατά τον αιώναν τούτον,
όλων έγινε κει χρήσις, για να μιμηθούν τον Βρούτον!!
17 Κρούπ, Καννέ, και ό,τι άλλο με γομώσεις μελανίτη,
δοκιμάσθησαν το πρώτον στην αντάρτιδα την Κρήτη!!
18 Για να καύσουν και φονεύσουν, ό,τι αφήκαν οι Αγάδες,
μα προσέχουν να μην πάθουν, των Χανούμ οι αλατζάδες.
20 Οχι βόλι, αλλ' ούτε κρότος, ή καπνός του κανονιού
να χαλάση, θιός φυλάξη, το ραχάτ του Χαρεμιού...
21 Και το σχέδιον για τούτο, δεν επέτυχε καλά,
κάθε άπιστου Γκιαούρη να πετάξουν τα μυαλά...!
22 Η, αν έλιπαν οι Τούρκοι, ν' ανατρέψουνε τηνΚρήτη,
ακοντίζοντες οβίδας, πανταχού με μελανίτη!
23 Κι' αν μπορούσαν να γυρίσουν, το νησιού τ' απάνω κάτω,
για να θάψουν τους Γκιαούρας, εις της θάλασσας τον πάτο!
5
24 Κτυπάτε γενναίοι φρουροί της ειρήνης!
κτυπάτε, σκοτώστε, την ιδέαν κι' Εκείνης!!!
25 Την ειρήνην κτυπάτε, να πηδήση ο Αρης!
να πηδήση εκ του τάφου Λεωνίδας, Κανάρης!
26 Κτυπάτε σπαράκτε των Τιτάνων τα στήθη!
κτυπάτε να λυώσουν, και της Κρήτης οι λίθοι!!!
27 Σταυρούς, μοναστήρια, καλόγρηαις κτυπάτε!
γραικικόν ό,τι είναι, με λύσσαν βαράτε!!!
28 Διαπεράστε την πλάτι των Γραικών πέρα-πέρα!
και χαρίστε στους Τούρκους, τη δική σας μαχαίρα!!
29 Κι ό,τι άλλο δεν έχουν. Αν σας έμεινε κάτι...
τ΄αφανίζουν εκείνοι, ως και σεις, με γινάτι...!
30 Κτυπάτε δραπέται, των θηριοτροφείων!
σκορπάτε τους κόπους των λαών.Εναντίον
31 Λαού σκλαβωμένου, που ζητεί ελευθερία
Ε! λαοί αδελφοί! Καμμιά τιμωρία;!!
32 Κτυπάτε ανάνδρως, ανδρείους, Θερσίται!
τα κορμιά των κτυπάτε μα ψυχήν δε θα βρήτε!...
33 Η ψυχή είναι το Εθνος, και αυτό δεν ποθαίνει!
αλλά ζη, και θα ζήση, και στο έργον του βαίνει...!
34 Αιμοστάζον διδάσκει, σπαρασσόμεν' αντέχει
και λαμπάδα, και ξίφος, εις τα χέρια του έχει...!
35 Κτυπάτε αντάρται, του δικαίου, των νόμων!!!
για να γράφωνται άθλα ευγενών σας αγώνων!!!
36 Ηρωστράτειος δόξα σας προσμένει, και άλλων,
Παρθενώνος φθορέων, ίδιο σόϊ Βανδάλων...!
37 Κτυπάτε, κτυπάτε!
την λύσσα χορτάστε!
38 Κτυπάτε, χαρήτε!
και αίμα ρουφήχτε!
39 Με αίμα βαφήτε!
στονΧαμίτ μπρος σταθήτε...!
40 Να σας πη ο Καλίφης, αφερούμ, μασσαλλά!!
Μαχαών Αστροπελεκίδης
(πιθανόν ψευδώνυμο)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου